- қоидатан
- [قاعدتاً]а1. мутобиқи қоида; аслан, асосан2. аз рӯи расму таомул; маъмулан
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
маъруф — [معروف] а 1. шинохташуда, маълум; муқоб. маҷҳул 2. машҳур, овозадор, шӯҳратпайдокарда дар байни халқ: нависандаи маъруф, сарояндаи маъруф; амри маъруф д. даъват барои иҷрои воҷиботи шариат; даъват ба некӯкорӣ; панду насиҳати динӣ ва ахлоқӣ; вови… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
муқарраран — [مقرّراً] а 1. яқинан, ногузир, ҳатман 2. қоидатан, тавре ки расм шудааст; маъмулан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
одатан — [عادتاً] аз рӯи одат, мувофиқи одат; қоидатан, аз рӯи таомул, маъмулан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ